Ging het bericht hiervoor over de ontmanteling van de steigers. Nu dan een rondje gebouw vrij van stalen kooien.
Als je binnenkomt, bij het huis: groot en zwart.
Bij nader inzien: erg groot en erg zwart.
Langs deze gevel willen de clematis en de passiebloem in de toekomst wel klimmen!
Een dichte doos met zonnecellen.
Hé, toch minder dicht dan gedacht?
Verrassing: de grote glaspui: licht en open. Rechts de gastenkamers boven elkaar. De toegang en fietsenberging zit onder het eerste deel van de glaspui, waarachter het "binnenbalkon".
Terugkijkend vanaf de kas.
Achter de kas om, of door de moestuin richting boomgaard. We hoeven niet meer over de haag te stappen, maar kunnen weer door de normale doorgang de moestuin in.
En dan komend vanuit de boomgaard. Ook hier zonder de steigers. Het laatste schilderwerk kan gebeuren vanaf de trap. We zijn bijna bij, maar worden steeds naar binnen gejaagd door de regen.
En tot slot, weer terug naar de toegang. De boerderij is vanuit sommige hoeken gezien inderdaad wel erg klein. We moeten bekijken of daar met een slim beplantingsplan nog wat aan te maskeren valt.
Overigens zijn we nog niet vrij van kinderziekten. Vandaag bewezen stortbuien dat er ergens boven een Veluxraam nog een lek zit. En verder zetten de grote houten deuren met de hitte van de afgelopen dagen zo uit dat ze na afkoeling niet meer in het slot willen. Dat is wel lastig als je 's avonds de boel wil afsluiten. Wordt allemaal nog aan gewerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten