Vanaf 15 juni 2011 boekingen welkom!!

Directe link naar de B&B:
www.Klaverweide-bedandbreakfast.nl.

Opnieuw: graaf - en tegelwerken

En toen stond de firma Slijkhuis ineens op de het terrein met graafmachines. In twee dagen tijd werd er geschoven, werden sleuven gegraven en een aantal L-vormige betonelementen geplaatst met een trap voor het toekomstige terras. Te laat voor het goed leggen van kabels en grondwaterleidingen? Nou .... als een gek hulptroepen charteren dus. Het graven kon opnieuw beginnen!

De afgedopte grondwaterleiding die ongeveer tot het eind van de schuur zou moeten lopen werd opgegraven, verlengd en dwars uit naar de moestuin gelegd. Weer heel wat puin kwam tevoorschijn.

Een extra dwarstak werd aangelegd, zodat je komende zomer je nek niet meer hoeft te breken over de losse slang.

Een andere tak werd voor de verre toekomst alvast ingebracht in de kruipruimte van de schuur, voor het geval ooit de pomp in de kelder vervangen wordt door een pomp in de schuurkelder die dan de bron die achter de schuur zit kan benutten.

Graven, graven, graven: electra naar het terras achter bij de B&B, op het terras geschakeld aan de gevel. In de gauwigheid hadden we het lichtplan voor de omgeving van huis en schuur ook even moeten ontwikkelen.

Kabels om het terras voor de toekomstige lampen langs de rand. Hier bleek ook een telefoonkabel te liggen die sneuvelde. De hele buurt 2 dagen zonder telefoon. Lag dus langs de voormalige weg.

 Graven en nog eens graven. En dozen leggen en vol gieten. De familie de Haan was weer volop in de weer.

Intussen werd ook de keuken getegeld.

En werd een piano in bruikleen ontvangen. Nu een pianostemmer / reparateur zoeken, want er blijven wel een paar toetsen hangen. Kijken of dat gaat lukken.

Het terras voor de B&B is inmiddels klaar. De zomer kan beginnen.

De trap vanaf het terras naar het pad achter de kas langs. ook daar wordt het straks netjes, want alle opgeslagen tegels worden benut. Ruimt heerlijk op daar.

En dan schuift het werkterrein op naar de kant van het huis.

Nog één keer groot materieel!

Waar gaan we met die kar helemaal heen?

Nou, dat zand moet natuurlijk wel naar de plek waar het moet wezen, dat scheelt weer kruien, toch?

The making of .... een bijzondere vloer

Eind januari werkte Carine van Steen samen met ons het idee uit voor het schilderen van de ateliervloer. Een basis van zandkleurige verf werd aangebracht. Daarop realiseerden we na het nodige geëxperimenteer een spoor van voetstappen. Een vrolijk en uniek resultaat!

'T concept.

De "moeder van de vloer".

De filmer.

Experimenteren.

Zoiets.







En zo ging het er uiteindelijk aan toe, de realisatie:

Sporen from Maarten Rens on Vimeo.

Meer informatie over 'bijzondere vloeren' van Carine van Steen?
Klik: www.bijzonderevloeren.dds.nl

En toen stormde het weer eens.

De tent stond nog overeind met een open voorkant om de platen die op de grond hadden gelegen te laten drogen. 's Avonds hadden we al bange voorgevoelens, omdat de achterflap ernstig aan het flapperen was. We zijn dus te laat geweest, maar om nu midden in de nacht de tent plat te leggen. En inderdaad, de volgende dag was ie weg. Een paar stappen vooruit en ja hoor, daar hing ie in de boom.



Er is nog wel een aantal buizen ongeschonden. Sommige andere waren complet gescheurd. We zullen zien wat we daar ooit in de toekomst nog van kunnen bakken. Het zeil was helemaal murw, dus dat gaat nu in de vuilnisbak.

"The making of" een bijzondere vloer.

Binnenkort een verslag van experimenteren met stempelen op de zandkleurige vloer van het atelier. En wel op een hele bijzonder manier. Dat krijg je als je aan de slag gaat met de kunstenares van 'bijzondere vloeren'.

Maar eerst nog even de verhalen over de werkzaamheden die er nog aan vooraf gingen hieronder (we hadden wat in te halen in de verslaglegging).

Tent leeg, schuur vol en andere werken.

Zitmaaier, handmaaier en bosmaaier naar binnen. Een hele kast uit de tent in één keer naar binnen, vastzetten en inpakken maar. Dat vult snel.

De stellingen van de familie uit Amsterdam, grotendeels geschuurd, maar geen tijd voor schilderen nu. Tijdelijk in gebruik in 3 stukken achter elkaar voor de opslag van alle balken, latten en ander lang hout.

Plaatmateriaal, delen van de rolsteiger, fietsenrek van de camper, o ja, dat hadden we ook allemaal nog. Dat tussenvloertje in de 'werkplaats' is toch zo'n gek idee niet, maar je kan ook gewoon een heleboel wegdoen. Op termijn dan maar?

Twee werkbanken: de ene stond in de oude schuur, de andere is een hele oude: loeizwaar en alles werkt nog nu ie weer droog is! De kastjes schuin boven de werkbank naast het raam zijn nog overgehouden van de oude keuken uit het huis. Hangen hier weer best.

Intussen gaat het klussen elders gewoon door: hier werk aan het luik boven de trap naar de kelder. Daar moet overigens inmiddels nu het kwelwater zijn top heeft bereikt twee keer per dag de pomp even aan, want er loopt toch aardig wat water naar binnen. Gelukkig blijft het daar bij, want het water is weer mooi gezakt in de IJssel! Pff, dat was kantje boord!

Luik klaar en hele atelier leeg om de vloer in de verf te kunnen zetten.

Houten regels onder de grote deuren, zodat daar het straatwerk binnenkort tegen aan gelegd kan worden.

Hulpconstructie om de kromme regel recht te kunnen douwen. Wie niet sterk is .....

Zo kan ook de linkerdeur eindelijk onderaan goed vastgezet worden. Nog even de schaaf langs de deur en het klemmen behoort hopelijk ook definitief tot het verleden.

Met de nieuwe pomp ook even een plas water uit de oude grub in de kruipruimte pompen. Op de achtergrond plassen kwelwater in het weiland.

Hieronder: de eerste twee blikken verf op de ateliervloer leeg gesmeerd. Het zuigt enorm, zeker als je weer vergeet de vloerverwarming uit te zetten. We zijn tevreden met de zandkleur.

Gestuurd door het water (dia's rechterkolom)

Vanwege het afkondigen van fase 0 van de voorbereidingen voor het laten vollopen van de Wilpse Klei verleggen we onze activiteiten van "schilderen, plamuren en wat dies meer" zij naar "tent leeghalen". Het draaiboek voor fase 0 betekent dat er klarigheid moet worden gemaakt met het amfibievoertuig dat in bezit is van de Vereniging Ruimte voor de Wilpse Klei. Dan worden er melktanks gereserveerd om de melk van de veehouders naar de vaste wal te kunnen brengen (als het zover komt tenminste).

De gemeente begint dan ook brieven te schrijven aan de bewoners. Vrijdag de 14de werd er door de gemeente als voorzorg ook alvast gestart met de werkzaamheden van fase I, hetgeen zoveel betekent dat er bijvoorbeeld lange palen langs de weg worden gezet die moeten aangeven waar de weg ligt als alles onder water staat. Er is bekend wanneer welke fase in werking treedt: bij 6,5m NAP bij Deventer met prognose van verdere stijging van de waterstand, is het fase I en bij 7 meter is het fase II. Dan wordt bij de molen tegenover Deventer de sluis open gezet en loopt de Wilpse Klei vol. Dit is het gebied van tussen de zomerdijk en de hoge winterdijk bij Landgoed de Poll en het kerkje van Wilp, waarin De Klaverweide is gelegen.

Voor ons betekent het dat we de tent waarin de inhoud van de voormalige schuur zich bevindt versneld gaan leeghalen en overbrengen naar de nieuwe schuur. De tent verkeert inmiddels in slechte staat, dus het werd toch wel tijd.

De laatste dagen van 2010.

We hadden beloofd dat we in 2010 de eerste gasten zouden kunnen laten logeren. Daarvoor was nog wel een eindspurt naar 31 december 23u55 nodig.

De regels aan de onderzijde van de balustrade moeten gemonteerd worden om te vermijden dat de egaline van het binnenbalkon afloopt. We zetten ze uiteraard eerst in de grondverf.

De kamer boven kan in één ronde worden geëgaliseerd. Beneden moet dat in twee rondes gebeuren. In de hoek bij de deur zit een hele laagte die in twee stappen moet worden gevuld.

Na de tweede ronde kan ook hier de marmoleum worden gelegd.

Vervolgens kunnen alle naden worden gelast. Vroeger ging dat met effen materiaal, maar inmiddels - zo leren we - gebeurt dat met materiaal in dezelfde kleurschakeringen als het marmoleum zelf. Na het lassen zie je bijna niets meer van de naden.

 

Als het allemaal klaar is, ziet het er prachtig uit! Het lijkt net of het weer groter en ruimer is geworden. Hier de plaatjes van het binnenbalkon. We zijn heel blij dat we dat ook hebben laten beleggen.

Intussen hebben wij zelf de vloer van de grote garage voor de eerste keer in de verf gezet. Het ontlokte de mannen van het marmoleum de tekst: "morgen brengen we onze zwembroek en zonnebril wel mee!" Ergo een beetje blauwer dan bedoeld! Gelukkig moeten er nog twee lagen over heen, dus we hebben een herkansing!

En dan is het zover. De marmoleum is gedweild en in de polish gezet. Het op de zolder van het woonhuis in opslag staande tweepersoonsbed is overgebracht en opgemaakt. Een paar bewaarde stoelen in elkaar gezet en naar boven gebracht. De koffers zijn gearriveerd, de gasten zijn binnen en kunnen slapen, naar de w.c. en douchen.

En het binnenbalkon wordt gebruikt waar het voor bedoeld is. We kunnen op weg naar 2011, voor het echie!

Alweer bijna een maand en veel werk verder!

Soms heb je mazzel: een wasmachine in de aanbieding. Die kunnen ze op de Klaverweide wel gebruiken. Aangesloten en wel.
                      
Ook al het sanitair hangt.

Wie wat bewaart heeft wat: plafonnières uit de Wassenaarseweg komen mooi van pas.








Het aanrechtblad geplaatst op aangepaste en schoongemaakte onderkastjes: een bruynzeel keukentje uit de vorige eeuw, afkomstig uit een pastorie in Heelsum. De nieuwe kraan doet het ook al.

En af en toe wordt het al heel huiselijk: ...... de eerste geïmproviseerde logees.






En dan .... de grote sprong voorwaarts: het plaatsen van de trap!

De treden staan klaar. Dit zijn de rechte. Ze zijn keurig genummerd door de leverancier uit Hattem.

Eerst is het bovenste deel aan de bovenste bomen en de spil gezet. Dan is het geval al aardig zwaar. Rechtop zetten en tijdelijk vastzetten voor verdere montage.

Dat tijdelijk vastzetten gebeurt met het touw van de hond Danne die elders ronddartelt, of in de bench moet omdat hij er met verfrollers van door gaat.

En ook met behulp van een attribuut dat is overgebleven van de bouw van het casco. Het heeft al vele malen voor allerlei doeleinden gefunctioneerd en komt ook nu weer van pas.






Zo vorderen we gestaag. Nog een keer wat draaien, dan kan ook de lange boom aan de buitenkant er aan. Met grote klemmen lijmen. En dan is ie klaar voor transport naar zijn definitieve plek. Zal ie er tussen passen of niet???

Ja! Hij past! Nu mogen we afkicken van het beklimmen van de ladder. Dat is geen straf, we zijn snel aan deze luxe gewend.