5 maart. Het eerste beton is gestort.

De weerberichten zijn kantje boord, het is koud en guur maar gelukkig droog. De verwachting voor de middag is regen opgevolgd door sneeuw. De eerste hagel viel vanochtend al en de buitenkraan was bevroren.
Marian begon de dag met bloggen en Sylvia startte al direct weer met graven en blubber met puin sjouwen naar de grote put bij de kiwiboog.
Om 8 uur begonnen ook de voorbereidingen voor het storten van de beton. In de kelder werd nog een matje gelegd. En verder werd op de hoeken de hoogte van de toekomstige vloer uitgezet.

Om een uur of twaalf kwam de kraan. Da's geen kleine dreumes! Het ging allemaal maar net. Met name langs de kastanje die een beetje schuin naar binnen staat is het kritisch.

Zo kon ie nog net op de foto, even later niet meer. Klaas schept intussen lustig door: het sleufje van de riolering kon weer dichtgegooid, want hij lag er in, samen met de hemelwaterafvoer die naar de voormalige zinkput is geleid.

Even de matjes een eindje opschuiven.

En, ach, verzet jij even de aanhanger?

  

Het vol tappen van de kubel. De kraan kon net tot hier komen en dan hoefde de chauffeur, die geen held was in sturen niet nog verder achteruit. De kastanje kon deze keer nog blijven staan, maar we zullen hem toch maar omhalen, want ESBI komt waarschijnlijk wel met nog wat groter spul.

En voor ons bestond de dag grotendeels uit het volscheppen van vele kruiwagens met blubber en puin. Om dit, zodra er geen kubels beton in de lucht hingen, te storten in de put naast de kiwiboog. Hieruit zijn overigens eerst een aantal kikkers en salamanders gered. Van de salamanders zijn er twee naar Hattem gedeporteerd en de andere mochten verder wonen in onze vijver. Dat moet toch een stuk prettiger zijn dan die diepe zwarte put, maar ach je kent het perspectief van de salamander niet, dus misschien is dat wel helemaal niet waar.
Terwijl de bodem van de put langzaam omhoog komt door alle gestorte zooi is het baggerdepot in de tuin alweer aanzienlijk geslonken. Nog effe en je ziet er niks meer van.

Tegen het einde werktijd begon het inderdaad vies te regenen. Om de verse beton tegen de verwachte vrieskou te beschermen werden na ampel beraad de stroken beton liefdevol afgedekt met bubbeltjes plastic, steigerplanken, piepschuimblokken en oude gordijnen. Van de laatste twee was José met vooruitziende blik de hofleverancier. De dag eindigde met akelig nat en guur weer: lekker jøtulen dus.